Παρά την μαζική απαξίωση των ειδικών και των πολιτικών που εκδηλώθηκε στις εκλογές, το κατεστημένο σφυρίζει αδιάφορα και εξαπολύει νέο κύμα μέτρων ενάντια στην κοινωνία, προτάσσοντας ολοένα και πιο επιτακτικά την ανάγκη να θυσιαστούμε όλοι στον βωμό της «εθνικής σωτηρίας». Είναι πια πασιφανές ότι δημιουργούν στρατιές ανέργων και υποτιμημένων εργατών, που θα κινούν την καπιταλιστική μηχανή χωρίς κόστος, δικαιώματα και απαιτήσεις. Όμως η μεταμόρφωση της κοινωνίας σε μάζα υπάκουων και ευέλικτων εργαζομένων δεν είναι εύκολη υπόθεση, και έτσι το κράτος επιστρατεύει σ’ αυτό του το έργο μια πληθώρα εργαλείων και την συσσωρευμένη πανουργία των τελευταίων ετών.
Αρχικά, χρησιμοποιείται επικοινωνιακά η πίεση του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ που λειτουργούν και ως μηχανισμός αποπομπής των ντόπιων ευθυνών και αποπροσανατολισμού της κοινωνικής οργής στα αυλάκια του εθνικισμού, αποκρύπτοντας πως εγχώριο και διεθνές κεφάλαιο μοιράζονται κοινά συμφέροντα. Ύστερα, η κρατική καταστολή και η βία του παρακράτους, μέθοδοι συνυφασμένες με την ίδια την επιβίωση του συστήματος, προσφάτως εφαρμοσμένες σε μετανάστες, πορείες των φοιτητικών συλλόγων, αλλά ακόμα και πορείες των ΑμΕΑ. Ακολουθούν έπειτα η τρομοκρατία στα σχολεία, με μαζικές αποβολές και επεμβάσεις εισαγγελέων, ο εκφοβισμός στους χώρους εργασίας με απειλές απόλυσης ή μείωσης μισθού, με την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, και την δημιουργία ενός ολόκληρου στρώματος ανέργων προς όφελος της πλήρους διάλυσης των εργασιακών δικαιωμάτων. Προστίθενται επίσης η απαξίωση και η ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών όπως η υγεία και η μεταφορά, αλλά και η σταδιακή επιβολή στρατιωτικού νόμου, όπως η απαγόρευση της κυκλοφορίας στις 6-12. Και η λίστα συνεχίζεται…
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΧΕΙ ΚΗΡΥΧΤΕΙ
Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΡΟΧΙΖΕΙ ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΤΟΥ
Continue reading Αν δεν μοιραστούμε τον αγώνα, θα υποστούμε την ήττα