Πρωτομαγιάτικη απεργιακή κουζίνα

Κυριακή 1η Μάη μετά τις 17:00, μαζευόμαστε στο χώρο της Συνέλευσης κατοίκων Βύρωνα, Παγκρατίου και Καισαριανής (Κύπρου 43, στον Βύρωνα) μαγειρεύουμε (ή φέρνουμε φαΐ) τρώμε, πίνουμε και επικοινωνούμε.

Κατα τις 20:00 θα ακολουθήσει ανοιχτή συνέλευση.

Ανταπόκριση από την συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας και της Λαυρεωτικής ενάντια στην κατασκευή ΧΥΤΑ και την απάνθρωπη βία του κράτους και των ΜΑΤ.

Το κείμενο που ακολουθεί μοιράστηκε και διαβάστηκε από τη μικροφωνική που στήθηκε την Παρασκευή 1 Απριλίου το απόγευμα στην πλατεία Αγίου Λαζάρου στο Βύρωνα, ως πράξη αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας και της Λαυρεωτικής .

Με προβολή οπτικοακουστικού υλικού από τις  πάνω από εκατό μέρες του αγώνα ενάντια στην κατασκευή ΧΥΤΑ και στην αστυνομική κατοχή των ΜΑΤ προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε στις γειτονιές μας την έκκληση των κατοίκων της κερατέας για συμπαράσταση στο δίκαιο αγώνα τους.

Οι αντιδράσεις του κόσμου φανέρωσαν ότι αναγνωρίζουν τον δίκαιο αγώνα των κατοίκων της Κερατέας και της Λαυρεωτικής  για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία.

Ακολούθησε αυθόρμητη πορεία στους δρόμους του Βύρωνα, από τους συγκεντρωμένους κατοίκους, που φώναζαν μεταξύ άλλων τα συνθήματα “από την Κερατέα ως την Καισαριανή, εξέγερση, αντίσταση, και ανυπακοή”, “Αν δεν αντισταθούμε σ’ όλες τις γειτονιές, οι πόλεις μας θα γίνουνε μοντέρνες φυλακές”, “Λόφοι της Κερατέας, πλαγιές του Υμηττού, μια μέρα η εξέγερση θα βρίσκεται παντού” και ” Λόφοι της Κερατέας, Αγροί του Ελληνικού, μια μέρα η εξέγερση θα βρίσκεται παντού”

 

Κερατέα: Μια μάχη που μας αφορά όλους.

 Η ιστορία λίγο-πολύ γνωστή, παρά τα απαράδεκτα και ξεδιάντροπα ψέματα των Μ.Μ.Ε. Ένας ΧΥΤΑ (και όχι ΧΥΤΥ), σαν και αυτούς που στην υπόλοιπη Ευρώπη πια καταργούνται, επιβάλλεται με τη βία σε μία περιοχή μεγάλης αρχαιολογικής και οικολογικής αξίας, και σε μια περιοχή που άνθρωποι ζούνε και μεγαλώνουν τα παιδιά τους, ερωτεύονται, παίζουν. Ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός, αδηφάγος και αδυσώπητος, απέναντι σε πέντε χούφτες ανθρώπων.
Και όμως. Πάνω από εκατό μέρες από την κήρυξη αυτού του μικρού πολέμου, οι κάτοικοι της Λαυρεωτικής αντιστέκονται ενάντια στην ακόρεστη καταστροφικότητα ενός ετοιμόρροπου καπιταλισμού. Ακούραστα και παρά τις συνεχής συγκρούσεις, παρά την συνεχή καταστολή και την ακατάπαυστη κρατική προπαγάνδα, ο αγώνας καλά κρατεί. Τα θύματα πολλά και όλο και πληθαίνουν. Μάλιστα, τα ξημερώματα της Πέμπτης 30 Μαρτίου , μια αστυνομική ομάδα άνω των 25 ατόμων επιτίθεται αιφνιδιαστικά στα οκτώ άτομα που περιφρουρούσαν το μπλόκο του Λαυρίου, και βγάζει τα απωθημένα της για ώρα πάνω στα σώματα των κατοίκων, αφήνοντας τους βαριά τραυματισμένους. Είναι άραγε και αυτό ένα «μεμονωμένο περιστατικό»; Είναι άλλη μια λυπηρή εξαίρεση;
Όχι. Είναι πια ξεκάθαρο και πέρα από κάθε αμφιβολία πως η κοινωνία ολόκληρη βρίσκεται υπό καθεστώς πολιορκίας, με το κράτος να ξυλοκοπά, να δηλητηριάζει με χημικά και να προσαγάγει όποιον στέκεται εμπόδιο στην άκρατη λεηλασία των ζωών μας. Απέναντι σε αυτήν την επίθεση, ο αγώνας των κατοίκων της Κερατέας δεν είναι απλά μια μάχη για την περιοχή τους, αλλά ένας αγώνας για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία. Αυτός ο αγώνας είναι και δικός μας.
Σε μια χρονική περίοδο που η κοινωνία αγκομαχά και καταρρέει κάτω από τα βάρη μιας οικονομικής κρίσης, ο στρατός καταστολής ξεχύνεται να υπερασπιστεί τα συμφέρονται πολιτικών και εργολάβων. Είναι λοιπόν και δικιά μας υποχρέωση, ως κάτοικοι, ως μέλη της κοινωνίας, ως άνθρωποι, να εκδηλώσουμε έμπρακτα την συμπαράσταση μας σε αυτούς που αγωνίζονται. Οι κάτοικοι της Κερατέας δεν αγωνίζονται μόνο για μια ελεύθερη Κερατέα, αγωνίζονται για όλους μας.

Αλληλεγγύη με κάθε δυνατό μέσο στον δίκαιο αγώνα των ανθρώπων αυτών, και στο αυτονόητο δικαίωμά τους να μην επιτρέπουν την κατασπάραξη των ζωών τους.

Αλληλεγγύη σε κάθε αντιστεκόμενο.

Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Λαυρεωτικής ενάντια στην κατασκευή ΧΥΤΑ και την αστυνομική κατοχή της περιοχής τους.

 

Συνέλευση κατοίκων Βύρωνα- Καισαριανής- Παγκρατίου