ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 19/2/2011, 11:00, ‘Αλσος Παγκρατίου (Ευτυχίδου & Σπύρου Μερκούρη)

ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 13/2/2011 από τις 11:00, στο στέκι νεολαίας του Ταπητουργείου στον Βύρωνα (όπισθεν πλατείας Ταπητουργείου)

Η ΠΟΡΕΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ………
συνέλευση κατοίκων βύρωνα, καισαριανής, παγκρατίου
– ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ-

• Δεκέμβρης 2008. Μια άγνωστη νεαρή ψύχη πέφτει στο πεζοδρόμιο…… Αλέξης Γρηγορόπουλος – μαθητής.
• Λίγες μέρες μετά ξεσηκωμός παντού. Ακόμα μια πορεία πραγματοποιείται σε 3 γειτονιές της Αθήνας (Bύρωνας, Καισαριανή, Παγκράτι). Για όλη την οργή του κόσμου………
• Συναντιέμαι, εκφράζομαι, ανακαλύπτω. Τρεις απλές λέξεις δείχνουν την ανάγκη των ανθρώπων για επικοινωνία και δράση. Τις ανησυχίες και τη θέληση για αγώνα εναντίον………
• Εναντίον ποιού; Εναντίον ποιών;

Ένα τραγικό συμβάν, μια πορεία, τρεις λέξεις και δύο ερωτηματικά θα μπορούσε να είναι το έναυσμα κάθε άνθρωπου για συμμετοχή σε κάτι που ίσως άλλαζε τη ζωή του.

Μια ιστορία συμμετοχής που θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί κάπως έτσι:
«Γενάρης 2009. Είχε γυρίσει απ’ τη δουλειά. Καθόταν στο σαλόνι του σπιτιού. Εφτά η ώρα, βραδάκι. Σηκώθηκε απ’ τον καναπέ, τεντώθηκε, ψήλωσε. Έκλεισε την τηλεόραση. Λίγο σκεφτικός, λίγο κομπλαρισμένος ξεκίνησε για το κάλεσμα. Είχε βρει χρόνο. Πάντα έβρισκε χρόνο όταν ήθελε. Ήταν αποφασισμένος να μιλήσει για όλα κι ας έλεγε και καμιά «βλακεία»… Εδώ τόσοι και τόσοι μιλάνε λέγοντας μόνο βλακείες. Μπήκε, στο παλιό Ταπητουργείο του Βύρωνα. Κάθισε. Κανείς δεν προέδρευε, κανείς δε συντόνίζε, «θα γίνει χάβρα», σκέφτηκε. Λάθος! Επικρατούσε απόλυτη ηρεμία. Άκουσε με προσοχή τους προηγούμενους να μιλάνε για αυτοοργάνωση, για αδιαμεσολάβητη δράση, για αντιιεραρχικές διαδικασίες. Σκέφτηκε: «Ξύλινες λέξεις; Όχι. Σε καμιά περίπτωση. Οι λέξεις δεν είναι ποτέ ξύλινες. Ξύλινοι είναι οι άνθρωποι που τις ξεστομίζουν κι εδώ μιλάνε πραγματικοί άνθρωποι». Αμέσως μετά πήρε βαθιά ανάσα, εκμεταλλεύτηκε τη σιωπή κι άρχισε να ΜΙΛΑΕΙ. Αυθόρμητα, λιτά, ισότιμα με τους προηγούμενους και τους επόμενους. Όλοι μιλήσανε. Χωρίς κραυγές, ήρεμα, καθένας με τη σειρά του. Κάποιοι πρότειναν. Αποφάσισαν όλοι μαζί. Ομόφωνα, κάνοντας αμοιβαίες υποχωρήσεις. Χωρίς ψηφοφορίες. Έπρεπε ν’ αντισταθούν σ’ όλα αυτά που γίνονται γι’ αυτούς χωρίς αυτούς. Να κάνουν πράγματα για τις γειτονιές τους, να επανοικειοποιηθούν τις ζωές τους. Έπρεπε να επικοινωνήσουν με τον κόσμο της συνοικίας, όχι μέσω των δημοσιογράφων που όλα τα μαγειρεύουν και τα εμφανίζουν όπως αυτοί θέλουν, αλλά με κείμενα, αφίσες, μικροφωνικές, με τη φυσική τους παρουσία.
Μετά από λίγες μέρες έκαναν την πρώτη τους μικροφωνική δράση στη γωνία δύο κεντρικών δρόμων. Αισθάνθηκε περίεργα. Ντρεπόταν και στάθηκε στην άκρη. Θα τον έβλεπε και κανένας γνωστός… «Τι δουλειά έχει αυτός με άτομα που ξεφεύγουν από τα στερεότυπα της καθωσπρέπει κοινωνίας μας», θα έλεγε. Σκέφτηκε: «Γιατί είμαι εδώ; Τι ζητάω; Θέλω να είμαι καθωσπρέπει; Θέλω τα παιδιά μου, οι γονείς μου, οι δικοί μου άνθρωποι να είναι καθωσπρέπει; Όχι, ΑΠΛΑ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ Σ’ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ. Σ’ ένα κόσμο συντροφικότητας και αλληλεγγύης. Χωρίς σύνορα. Σ’ ένα κόσμο που κυριαρχεί η αξιοπρέπεια και η ισοτιμία. Σ’ ένα κόσμο που στέκεται ο ένας διπλά στον άλλο. Κανένας πιο μπροστά, κανένας πιο πίσω. Ο ΕΝΑΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ. Ονειροπολώ; Ναι. Απέχω έτη φωτός απ’ το να το πετύχω; Ίσως. Όμως το θέλω. Κι αφού το θέλει κι άλλος ένας από τους συντρόφους μου (αυτός που στήνει τώρα τη μικροφωνική) είμαστε ήδη πολλοί για να ξεκινήσουμε». Πήρε ένα πακέτο κείμενα, στάθηκε στη μέση του πεζοδρομίου και εξέθεσε τον εαυτό του σε γνωστούς και αγνώστους. Αισθανόταν πια πλήρες μέλος της Συνέλευσης του Ταπητουργείου, της ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΒΥΡΩΝΑ, ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ, ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ».

Continue reading ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ →

Η συμμετοχή μας στην χθεσινή γενική απεργία ξεκίνησε πολύ πριν τις 15 Δεκέμβρη. Εδώ και μια εβδομάδα, προπαγανδίσαμε το κάλεσμα της Συνέλευσής μας κολλώντας αφίσες και μοιράζοντας προκηρύξεις στους δρόμους των γειτονιών μας. Μάλιστα, συνδιαμορφώσαμε μια αφίσα με άλλα 2 αυτοοργανωμένα εγχειρήματα από γειτονιές της Αθήνας, την Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγ.Δημητρίου και Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγ.Παρασκευής που προπαγάνδιζαν την γενική απεργία αλλά και τις προσυγκεντρώσεις κάθε συνέλευσης σε κεντρικά σημεία των γειτονιών μας.

Η δική μας προσυγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στην συμβολή των οδών Φορμίωνος και Υμηττού, εκεί που συναντιόνται οι γειτονιές μας. Κατά τις 11.30 ξεκινήσαμε την πορεία διασχίζοντας τις οδούς Υμηττού, Ευτυχίδου, Σπύρου Μερκούρη και Ριζάρη. Οι 100 διαδηλωτές με συνθήματα ξεσήκωσαν την πρωινή κίνηση των κατοίκων ενώ μοίραζαν και κείμενα της συνέλευσής μας. Στην Βασ.Σοφίας αντικρύσαμε τις πρώτες αστυνομικές δυνάμεις που είχαν κατοικοεδρεύσει μπροστά από κρατικά κτίρια, πρεσβείες, υπουργεία κτλ.Όταν φτάσαμε στην Πατησίων αντικρύσαμε το ποτάμι των χιλιάδων διαδηλωτών που οι όχθες τους έφταναν ως τις αρχές της Αλεξάνδρας. Δρόμοι, παράδρομοι και πεζοδρόμια ζωντάνεψαν από συζητήσεις, συνθήματα, υψωμένες γροθιές και κραυγές οργής.Το μπλόκ μας, με σύνθημα στο πανό “Τα ηφαίστεια εκρήγνυνται από τα κάτω.Εξέγερση τώρα!”,συναντήθηκε με τα άλλα μπλοκ των συνελεύσεων γειτονιάς, των απεργών από τα πρωτοβάθμια σωματεία αλλά και μπλοκ από εργατικές συλλογικότητες .Ο παλμός εξαρχής έντονος και ασίγαστος. Στην θέα της πλατείας Συντάγματος και του Κοινοβουλίου, οι διαδηλωτές εξέφρασαν την συσσωρευμένη οργή τους με συνθήματα και πράξεις ανυπακοής. Συγκρούσεις με την αστυνομία, επίθεση στο υπουργείο οικονομικών, συνεχής προσπάθεια να παραμείνει η διαδήλωση μπροστά από την Βουλή αντιμετωπίζοντας τον χημικό πόλεμο και τις εφορμήσεις του στρατού κατοχής. Το μπλοκ της Συνέλευσής μας κατάφερε και στάθηκε, στα πλαίσια του εφικτού, μέσα στους δρόμους της διαδήλωσης χρησιμοποιώντας τα απαραίτητα μέσα αυτοπροστασίας (maalox, αντιασφυξιογόνες μάσκες κτλ) αλλά και την διαρκή συνεννόηση και συνεργασία μας ώστε να αναδιοργανώνουμε το μπλοκ και να αποκρούουμε τις επιθέσεις της αστυνομίας.

Μετά και την προσπάθεια κατάληψης του κτιρίου των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ, η αυθόρμητη συνέλευσή μας αποφάσισε ελείψει κάποιου κεντρικού γεγονόντος ή ραντεβού, να μεταφέρει το κλίμα της γενικής απεργίας εκ νέου στις γειτονιές μας. Το ραντεβού μας δόθηκε για τις 8 το βράδυ στην πλατεία Αγ.Λαζάρου στον Βύρωνα ώστε να πορευτούμε σε δρόμους γνώριμους. Στην πορεία συμμετείχαμε περίπου 100 διαδηλωτές. Πορευτήκαμε μέσω κεντρικών οδών του Παγκρατίου και καταλήξαμε στην οδό Εθ.Αντιστάσεως ,στην κεντρική πλατεία της Καισαριανής. Τα συνθήματά και η παρουσία μας τάραξαν για λίγο την ησυχία των γειτονιών μας και κίνησαν τα βλέμματα των περίοικων. Η πορεία μας “νοθεύτηκε” όχι μόνο από το κλίμα της πρωινής απεργιακής διαδήλωσης αλλά και από τα συγκρουσιακά γεγονότα και τον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας. “Ελάτε στην πορεία, να κάνουμε παρέα, τον δρόμο τον δείχνει η Κερατέα”, “Aπό την Κερατέα ως την Καισαριανή, κρατάμε την εξέγερση για πάντα ζωντανή”….

Η χθεσινή διαδήλωση με την μαζικότητα, την αποφασιστικότητα αλλά και την συγκρουσιακή της διάθεση αποδεικνύει ότι οι δρόμοι του αγώνα μένουν ανοιχτοί αλλά και προκλητικοί ταυτόχρονα.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΥΓ. Δεν μπορύμε να μην αναφερθούμε στην αγωνιώδη προσπάθεια των αστυνομικών δυνάμεων να διαλύσουν την πορεία στο ύψος της πλατείας Συντάγματος. Είναι σαφές ότι μας φοβούνται. Στην επιχείρηση αυτή, οι “προστάτες του Πολίτη” συνέλαβαν 11 διαδηλωτές και του σέρνουν στην “αδέκαστη δικαιοσύνη” με κατασκευασμένες κατηγορίες και προκλητικές καταθέσεις μπάτσων. Σ’αυτήν την μάχη, η αλληλεγγύη μας στους συλληφθέντες και τους διωκόμενους είναι δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη.

Φωτογραφίες από τη βραδινή απεργιακή πορεία στις γειτονιές μας 15-12-2010.