Σήμερα Δευτέρα, 29/09 στις 21:00 στο στέκι Κύπρου 43 θα γίνει προβολή της ταινίας “Η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό” (Chinese Take-away) (2011) σε σκηνοθεσία Sebastian Borensztein.Διάρκεια 93′.Είσοδος/έξοδος ελεύθερη.

Οι περιοχές που ζούμε είναι τόπος με ιστορία, τόπος κινημάτων και αντίστασης. Είναι εδώ που ήρθαν και οργάνωσαν τις πρώτες κοινωνίες τους χιλιάδες πρόσφυγες, πολέμου και πολιτικοί. Είναι εδώ που δε στάθηκαν ποτέ οι ναζί και οι ντόπιοι ρουφιάνοι.
Το βάρος της ιστορική μνήμης επιτάσσει την ιστορική συνέχεια. Σήμερα λοιπόν, στα ίδια μέρη, θα συναντήσεις ανθρώπους και συλλογικότητες που βαδίζουν στα ίδια μονοπάτια, που αντιπαλεύουν, με τον τρόπο του ο καθένας, το σύστημα καθώς και το νόθο παιδί του, το φασισμό.
Ένα κομμάτι αυτού του αγώνα στις γειτονιές μας είναι και η συνέλευση κατοίκων Βύρωνα-Καισαριανής-Παγκρατίου. Η συνέλευσή μας προτάσσει με όπλο την αυτοοργάνωση την καθημερινή πολιτική πάλη, έξω από κόμματα και θεσμούς, για στη διεκδίκηση όσων μας ανήκουν. Προτάσσει δομές αλληλεγγύης ώστε να ζήσουμε όλοι μαζί με αξιοπρέπεια. Έχει παρουσία σε εργασιακές διεκδικήσεις και κοινωνικούς αγώνες στην περιοχή μας και είναι βαριά η σκιά της στο δρόμο όσον αφορά την πιθανή σκέψη φασιστών για παρουσία τους, εδώ.
Την κουλτούρα αυτή λοιπόν, τον πολιτισμό μας, εκφράζει και η μουσική που γεννιέται εδώ. Το φεστιβάλ μας φέτος γεμίζει η hip hop. Μουσική που γεννήθηκε από τη μαύρη νεολαία των γκέτο των μητροπόλεων εκφράζοντας την αντίδραση στην κατάσταση αποκλεισμού και εκμετάλλευσης που βίωνε, μουσική που ανήκει στο δρόμο, που έχει δομικό της στοιχείο τη διαφορετικότητα και την ελευθερία έκφρασης. Μουσική που μάτωσε το Σεπτέμβρη του 2013 από τη δολοφονία του αντιφασίστα rapper Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτες.
Από τότε, η κάθε μέρα που περνά μετατρέπει την οργή σε συνείδηση. Ο μουσικός κόσμος αναμιγνύεται ολοένα και περισσότερο με το αντιφασιστικό κίνημα του δρόμου. Έτσι προέκυψε και η συνδιοργάνωση αυτού του φεστιβάλ, από άτομα του hip hop χώρου των γειτονιών μας με τη συνέλευση ΒΚΠ. Χωρίς χορηγούς, χωρίς εισιτήριο, χωρίς εμπλοκή του Δήμου, αυτοοργανωνμένα και σε ένα χώρο με βαριά ιστορία ,˙ το χώρο εκτέλεσης των 200 αγωνιστών/κομμουνιστών από τους ναζί την 1η Μάη 1944.

Η μουσική στο δρόμο λοιπόν, εκεί που φύτρωνε πάντα η ελευθερία.
Στους δρόμους κάτι γεννιέται και ανασαίνει
Στους δρόμους η επανάσταση παίρνει μορφή
Στους δρόμους ο πιο αδύνατος πια δεν πεθαίνει
Γιατί μέρα με τη μέρα είμαστε και πιο πολλοί
(Intifada)