18 Σεπτεμβρίου 2014… Ένας χρόνος μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από το χέρι του χρυσαυγίτη Ρουπακιά και εμείς ακόμη μια φορά στο δρόμο. Ως αντιφασίστες-ριες από Βύρωνα, Παγκράτι και Καισαριανή, νωρίς το απόγευμα, οργανώνουμε μοτοπορεία παρέμβασης γεμίζοντας τρικάκια με αντιφασιστικά συνθήματα τις περιοχές μας. Με το τέλος της μοτοπορείας, 25 μηχανάκια και 15 αυτοκίνητα ξεκινάμε από το Άλσος Παγκρατίου για το ραντεβού που έχουν δώσει η Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας και το ΡΕΣΑΛΤΟ, τον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης στο Κερατσίνι.
Στο κάλεσμα της πορείας μνήμης και αγώνα είχαν ανταποκριθεί χιλιάδες αντιφασίστες/-ριες από όλη την Αθήνα. Η παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων είναι εξ αρχής πολύ έντονη εκατέρωθεν του δρόμου, σε όλο το μήκος της πορείας που μας είναι ορατό. Αρκετά νωρίς, δεχόμαστε την πρώτη επίθεση στην οδό Σαλαμίνος, όπου διμοιρίες ΜΑΤ κόβουν την πορεία στα δυο, κοντά στο σημείο που βρισκόμαστε και εμείς. Η προσπάθειά τους να διαλύσουν την πορεία αποτυγχάνει, καθώς τοποθετούμε το πανό της συνέλευσής μας στην κεφαλή της πορείας για να ανασυγκροτηθεί το μπλοκ και περιφρουρώντας το παραμένουμε στο δρόμο. Στην προσπάθειά μας να φτάσουμε στην πλατεία Λαού για να συναντήσουμε το άλλο κομμάτι της πορείας, στρίβουμε στην οδό Ψαρών. Έχοντας διασχίσει ήδη αρκετά μέτρα μέσα στους ιδιαίτερα στενούς δρόμους, δεχόμαστε απρόκλητα αλλεπάλληλες επιθέσεις από ομάδες ματ και δελτα από όλα τα μέτωπα που καταλήγουν σε 73 προσαγωγές, από τις οποίες οι 64 γίνονται συλλήψεις.
Αντίστοιχη ήταν η κρατική αντίδραση σε αντιφασιστικές πορείες σε Θεσσαλονίκη, Κρήτη και Πάτρα, καθώς και στην τοπική αντιφασιστική πορεία (16/09) σε Βύρωνα-Παγκράτι. Συγκεκριμένα, με το τέλος της πορείας ομάδες ΔΕΛΤΑ προσπάθησαν να μας τρομοκρατήσουν με την προσαγωγή δύο αντιφασιστών και την ρίψη χειροβομβίδων κρότου λάμψης, Η άμεση επέμβαση του αλληλέγγυου κόσμου απέτρεψε τελικά τις προσαγωγές. Μπορεί, λοιπόν, κανείς να διαπιστώσει μια συγκεκριμένη στόχευση για έντονη καταστολή κάθε πορείας με αντιφασιστικό χαρακτήρα.
Κοινωνικές και πολιτικές συλλογικότητες από τα κάτω, δεχόμαστε βίαιη καταστολή επειδή ακόμη επιμένουμε να βρισκόμαστε στο δρόμο και να σηκώνουμε το ανάστημά μας απέναντι στο ολοκληρωτικό κράτος και στους μηχανισμούς του. Επειδή για άλλη μια φορά κατεβαίνουμε με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μας, μαχητικά και συγκροτημένα, ως αποτέλεσμα συλλογικών διαδικασιών και αποφάσεων. Αποφάσεις που μεταξύ άλλων έχουν σκοπό να αποτρέψουν κανιβαλιστικές λογικές και συμπεριφορές που τραυματίζουν τις σχέσεις αλληλεγγύης και αγώνα των εκμεταλλευόμενων.
Όσον αφορά στις συλλήψεις στο σωρό, ενδεικτικό της λογικής πίσω από αυτές είναι ότι πέντε άτομα που αρχικώς προσάγονται, τελικά αφήνονται ελεύθερα, επειδή δε χωράνε στα αστυνομικά οχήματα κατά τη μεταφορά στη ΓΑΔΑ. Γεγονός είναι ότι η απόδοση κατηγοριών κατά τη σύλληψη είναι σαν την κλήρωση Λόττο, εντελώς τυχαία. Κατά αυτόν ακριβώς τον τρόπο, τυχαία, οι συλληφθέντες μοιράζονται σε υπό-ομάδες ανεξάρτητα από τις τοποθεσίες σύλληψής τους. Ειδικότερα η μαζικότητα των συλλήψεων αποσκοπεί στην αποθάρρυνση συμμετοχής σε διαδικασίες αντίστασης και αγώνα προσπαθώντας να διαχύσει το φόβο της καταδίκης με την επιβολή ποινών. Επίσης παράλληλα με την χαρτογράφηση και το φακέλωμα που επιτυγχάνεται σε αυτές τις περιπτώσεις το κράτος κερδίζει και με την υποβολή των συλληφθέντων αγωνιστών σε καραντίνα με την πολύχρονη δικαστική τους ομηρεία.
Από την άλλη δεν είμαστε αφελείς να πιστεύουμε ότι το μέγεθος της καταστολής είναι απόρροια των συγκρούσεων και μόνο. Μας είναι ξεκάθαρη η πολιτική απόφαση από πλευράς κράτους να καταστέλλει άγρια κάθε μαχητική διαδήλωση είτε συλλογικής μνήμης είτε αντιφασιστική με τελικο σκοπό να μη δημιουργούνται πηγές αντίστασεις και πολιτικών ζυμώσεων.
Η στόχευσή τους να μας τρομοκρατήσουν, να μας φοβίσουν, να μας κλείσουν στα σπίτια μας είναι ξεκάθαρη. Το ίδιο ξεκάθαρη λοιπόν είναι και η απάντησή μας. Από το ίδιο βράδυ και για τις επόμενες 48 ώρες, εκατοντάδες αλληλέγγυοι βρεθήκαμε έξω από τη ΓΑΔΑ και τα δικαστήρια Πειραιά. Ανυποχώρητα παρά τις προκλήσεις των μπάτσων, μέχρι την απελευθέρωση των συντρόφων μας τη μεθεπόμενη μέρα.
Είμαστε εδώ, ενάντια στο φασισμό και το σύστημα που τον γεννά, δίνοντας καθημερινά τον αγώνα στις γειτονιές μας και σε κάθε γειτονιά. Είμαστε εδώ, αποφασισμένοι να συνεχίσουμε, να δημιουργούμε εστίες αγώνα και να αντιστεκόμαστε στο κλίμα του φόβου που προσπαθούν να μας επιβάλλουν με κάθε τρόπο. Δεν πτοούμαστε, αντίθετα, οργιζόμαστε και προχωρούμε πιο δυναμικά. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι-ες στους συλληφθέντες και απαιτούμε αυτή η δικαστική αθλιότητα να σταματήσει.
ΑΜΕΣΗ ΑΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 64 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ ΣΤΙΣ 11:00 π.μ.

Αυτοοργανωμένο μουσικό καφενείο 90’s για την οικονομική ενίσχυση των συλληφθέντων της 2 Δεκέμβρη

Προβολή, κουβεντα με τους συντελεστές (Εκδόσεις Διάδοση)

Το ντοκιμαντέρ “Οι Λαχειοπώλες τ’ Ουρανού” συνθέτουν οχτώ αφηγήσεις οι οποίες επαναφέρουν στο προσκήνιο την κοινωνική ιστορία της Ελλάδας του ’60-’70.

Μέσα από τις μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν από κοντά μερικά από τα πιο σημαντικά πολιτικά γεγονότα της εποχής εκείνης, ανθρώπων που αγωνίστηκαν και διώχθηκαν γι’ αυτή τους την συμμετοχή, επιχειρείται μια αναδρομή και μια εκ νέου ανάγνωση των σελίδων της πολιτικής μας ιστορίας.

Είναι επίσης μια απόπειρα να φωτιστούν, άγνωστες για πολλούς, πτυχές της ιστορίας αυτής. Μία απόπειρα να αναδειχθούν οι ταξικοί αγώνες της εποχής, τα στοιχεία που τους χαρακτήρισαν και τους καθόρισαν.

Από τη συντριβή των τάξεων της αστυνομίας από τους απεργούς οικοδόμους το ’61, τις δυναμικές διαδηλώσεις του Ιούλη του ’65, τους αντιδικτατορικούς αγώνες, στην μεταπολίτευση των εργοστασιακών σωματείων, των καταλήψεων χώρων εργασίας, της αλληλεγγύης, της ένοπλης πάλης και των κινημάτων αμφισβήτησης.

Μια απόπειρα αναβίωσης του κοινωνικού και πολιτικού κλίματος μιας εποχής που χάρισε την πλούσια παρακαταθήκη της στους αγωνιζόμενους του σήμερα και τους αγώνες που έρχονται.

Τα γεγονότα που παρουσιάζονται εδώ, δεν παρατίθενται σαν αρχειακό έκθεμα. Γιατί οι αναμνήσεις μας είναι η δύναμή μας. Η δύναμη που διανύει τις εποχές και καθιστά τους ανθρώπους ικανούς να αντιπαρατεθούν στα τανκς και τους βασανιστές, στις αύρες και τους δολοφόνους, στην αδικία και την πεποίθηση ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει.