ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΤΕΓΗ
ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΕΦΟΡΙΑΣ, ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ
Στο πέρασμα της ανθρώπινης ιστορίας το ζήτημα της στέγης διαστρεβλώθηκε, αποχαρακτηρίστηκε. Από ζωτική, φυσική ανάγκη μετατράπηκε σε προνόμιο ιδιοκτησίας. Στον αιώνα μας η ιδιοκτησία ως αξία στο καπιταλιστικό σύστημα έγινε ένα κομμάτι της διελκυστίνδας στον πόλεμο για τα δικαιώματα των από κάτω ενάντια στους από πάνω. Ταυτόχρονα όμως έγινε και το καρότο που έριχνε το σύστημα στους από κάτω για να δουλέψουν γι’ αυτό με όρεξη, υποτάσσοντας τους στο όνομα της προσωπικής τους «προκοπής» και ανέλιξης. Η ιδιοκτησία στη στέγη διαμόρφωσε και την κοινωνική διαστρωμάτωση ανάμεσα στους από κάτω. Τα «ρετιρέ» και τα «ισόγεια». Μέχρι χθες το «προνόμιο» της στέγης η κοινωνική πλειοψηφία το «απολάμβανε» με κόπους μιας ζωής, είτε με πολιτικές αποκατάστασης των προσφύγων (1922), είτε με εργατικές πολυκατοικίες, είτε με τα χαμηλότοκα δάνεια μέσω του Ο.Ε.Κ και του Δημοσίου, είτε με την έκρηξη του υπερδανεισμού και της υποθήκης, από τις «φιλόστοργες» τράπεζες από την δεκαετία του 80 και μετά, πουλώντας το ψεύτικο όνειρο της μικροαστικής ευμάρειας.
Οι υπόλοιποι αποκλεισμένοι από την ιδιοκτησία της στέγης παρέμειναν ενοικιαστές, και οι άνεργοι, οι μετανάστες, οι «κοινωνικά απόκληροι», έγιναν όμηροι της φιλανθρωπίας κρατικών και ιδιωτικών ΜΚΟ, εκκλησίας κ.α.
Σήμερα όμως, με χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία, με «ωφελούμενους» όσους έχουν κάποια δουλίτσα, με ένα ισχνό επίδομα αντί για μισθό, το τέρας του καπιταλισμού μετατρέπει όλα τα κοινωνικά αγαθά (κατοικία, ρεύμα, νερό, τροφή, υγεία, παιδεία) σε εμπόρευμα στο χρηματιστήριο της αγοράς με όλο και λιγότερους να έχουν πρόσβαση σε αυτά.
Φτάσαμε να μετράμε αστέγους που καθημερινά πληθαίνουν, «κόκκινα δάνεια» από τις τράπεζες που έχουν σαν συνέπεια τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, κατασχέσεις από το κράτος (Εφορία), εξώσεις για μερικές εκατοντάδες ευρώ.
Η ΣΤΕΓΗ δεν είναι ΠΡΟΝΟΜΙΟ.
Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα σε μια κατοικία που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του και να είναι απαραβίαστη.
Με χιλιάδες σπίτια που ρημάζουν κλειστά και ακατοίκητα είναι παράλογο να υπάρχουν τόσοι άστεγοι στους δρόμους !!
Ο μόνος τρόπος να απαντήσουμε σ’ αυτόν τον παραλογισμό είναι να δημιουργήσουμε σε κάθε γειτονιά δίκτυα αλληλοενημέρωσης και αλληλεγγύης.
Μπλοκάρουμε με την δυναμική μας παρουσία πλειστηριασμούς και κατασχέσεις από τράπεζες και εφορία, τις εξώσεις.
Στηρίζουμε συλλογικά τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ήδη πρόβλημα στέγασης.
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ στη στέγη, είναι ζωτικό κοινωνικό αγαθό, απαραίτητος όρος για την διαβίωση και μας αφορά όλους.
