Εδώ και χρόνια, στις γειτονιές των Ανατολικών συνοικιών έχει αρχίσει να ριζώνει ο σπόρος της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης. Η κοινή ιδέα και ανάγκη που βλάστησε μέσα μας, ήταν να ανιχνεύσουμε έναν νέο τρόπο να υπάρχουμε. Έτσι, διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικές αφετηρίες και επιθυμίες νιώσαμε την ανάγκη να συναντιόμαστε στους δρόμους και στις συνελεύσεις γειτονιών. Απορρίπτοντας ιεραρχίες και ειδικούς, επιλέγουμε να ορίσουμε εμείς για εμάς το πώς θα ζήσουμε. Οι σχέσεις που αναπτύσσουμε δεν βασίζονται στο κέρδος και την ανάθεση αλλά στην αλληλεγγύη και την αυτενέργεια. Προχωράμε μέσα από διαδικασίες συλλογικής σύνθεσης, ενώ παράλληλα αναγνωρίζουμε τις αντιφάσεις και την διαφορετικότητα του καθενός/καθεμιάς από εμάς. Δημιουργούμε σιγά-σιγά τις δομές που θα μας επιτρέψουν να πραγματώσουμε τις επιθυμίες μας.

Όλοι μαζί επιχειρούμε το χτίσιμο ενός νέου κόσμου. Δεν επιθυμούμε ένα λίφτινγκ του ήδη υπάρχοντος μέσα από εναλλακτικές δομές «ανταλλακτικής οικονομίας» ή πρότζεκτ φιλανθρωπίας σαν και αυτά που προβάλλονται από το «ΣΚΑΪ», την εκκλησία και τις ΜΚΟ, αλλά συλλογικές κοινωνικές αντιδομές (χαριστικά ανταλλακτικά παζάρια, συλλογικές κουζίνες, κοινωνικά ιατρεία, κ.α.) με ξεκάθαρα αντιιεραρχικά και αντιεμπορευματικά χαρακτηριστικά, που θα λειτουργούν με βάση τις δικές μας ανάγκες χωρίς διαχωρισμούς σε πρωτομάστορες και εργάτες. Στόχος μας να κερδίσουμε τον κλεμμένο μας χώρο και χρόνο αποκόπτοντας τα δεσμά που μας συνδέουν με το σάπιο κατασκεύασμά τους. Σύγκρουση μέχρι την ατομική και κοινωνική μας απελευθέρωση με προοπτική τη δημιουργία μιας αυτοοργανωμένης κοινωνίας κοινοκτημοσύνης και ισότητας.

Σε αυτό το συλλογικό βηματισμό που ακολουθούμε, οι τοπικές συνελεύσεις των Ανατολικών συνοικιών, έχοντας η καθεμία τη δική της πορεία και διαφορετικότητα, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την ενασχόληση με τη γη και την επανοικειοποίηση της παραγωγής της τροφής μας. Ο αστικός τρόπος ζωής, η απομόνωσή μας από την παραγωγική διαδικασία, η εξαφάνιση των ελεύθερων χώρων, όλα αυτά και άλλα τόσα μας έπεισαν ότι είναι ανάγκη μας, να αγγίξουμε τη γη, να τη νιώσουμε, να νιώσουμε ανθρώπινοι, γήινοι. Να μάθουμε να καλλιεργούμε, ξανά. Να βρούμε τους εναπομείναντες παραδοσιακούς σπόρους, να οργώσουμε και να δυναμώσουμε τη γη, να φυτέψουμε, να δούμε το φυτό να μεγαλώνει, να το ποτίσουμε. Να μάθουμε να φροντίζουμε συλλογικά ένα ζωντανό οργανισμό.   Να δημιουργήσουμε τον συλλογικό μας μπαξέ… Να αποδείξουμε στους εαυτούς μας ότι μπορούμε να καλλιεργήσουμε τη γη και τις συνειδήσεις μας.  Άλλοι με περισσότερες και άλλοι με λιγότερες γνώσεις στην καλλιέργεια της γης προσπαθούμε ισότιμα, χωρίς διαχωρισμούς σε ειδικούς και αδαείς, να καλλιεργήσουμε, μέσα από οριζόντιες διαδικασίες, στον απελευθερωμένο κοινωνικό χώρο της Βίλλας Ζωγράφου.

Ένα χώρο που αποτελεί σημείο συνάντησης και εδαφοποίησης των επιθυμιών μας. Η συλλογική λειτουργία και η υπεράσπιση αυτών των χώρων αποτελεί ένα στοίχημα του «εμείς» ενάντια σε ατομικές λύσεις στις οποίες μας εξωθούν οι από πάνω. Η εμπορευματοποίηση διαμέσου της ιδιωτικής πρωτοβουλίας ή της δημοτικής – κρατικής διαχείρισης, αντιτίθεται στην ιδέα της αλληλεγγύης και της συλλογικοποίησης, που πλέον δεν αποτελεί ένα ουτοπικό μονοπάτι αλλά την πραγματικότητα, όπως την ονειρευόμαστε και την κάνουμε πράξη.

Κι όταν τα καταφέρνουμε κι έρχεται η ώρα της συγκομιδής μαγειρεύουμε και τρώμε όλοι μαζί. Τόσα χρόνια ακούμε για πολιτικά μαγειρέματα, τώρα όμως ήρθε η ώρα να κάνουμε πολιτική μαγειρεύοντας. Πού όμως; Στις συλλογικές κουζίνες που ήδη υπάρχουν (ή σε αυτές που μπορεί να προκύψουν) στις γειτονιές μας. Εκεί όπου συναποφασίζουμε για το περιεχόμενο, το κόστος, και τον τρόπο μαγειρέματος.

Οι συλλογικές κουζίνες της γειτονιάς μας είναι πραγματικότητα στη ζωή μας.

 2 ημέρες γνωριμίας στον “Μπαξέ”

 Σάββατο 10 Νοέμβρη

11.00_ εργαστήρια: Kαλλιέργεια βοτάνων.

Συλλογή και διατήρηση σπόρων.

Βιολογική καταπολέμηση ασθενειών φυτών.

14.00_αυτόπαρουσίαση του εγχειρήματος του Μπαξέ

και  συλλογικών εγχειρημάτων καλλιέργειας, διατήρησης σπόρων,

διαχείρισης και διανομής της τροφής.

Θα ακολουθήσει ανοιχτή κουβέντα.

18.00_Συλλογική κουζίνα.

11.00_εργαστήρια: Μεταποίηση ντομάτας. Παρασκευή και ζύμωμα ψωμιού, Μαθήματα φύτευσης.

14.00_ Ανοιχτή συζήτηση με θέμα :

Η συλλογική κουζίνα ως κοινωνική αντι-δομή.

Οι συλλογικές κουζίνες των γειτονιών μας που στηρίζονται από τον Μπαξέ και οι συλλογικές κουζίνες από άλλες γειτονιές

συναντιούνται & αυτοπαρουσιάζονται.

18.00_Συλλογική κουζίνα & Ρεμπέτικο γλέντι

 Η μέρα ξεκίνησε από νωρίς. Στις 7.30, η Συνέλευση για δράσεις ενάντια στα χαράτσια Βύρωνα-Παγκρατίου-Καισαριανής-Ζωγράφου οργάνωσε αποκλεισμό έξω από το υποκατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως στην Καισαριανή. Περίπου 40 άτομα, ανήρτησαν πανό στην είσοδο της τράπεζας που ανέγραφε «Τοκογλύφοι-τραπεζίτες, κάτω τα χέρια από μισθούς, συντάξεις, σπίτια. Δεν σας χρωστάμε, μας χρωστάτε». Η κινητοποίηση είχε πολλαπλά μηνύματα. Αφενός είχε απεργιακό χαρακτήρα αφού απέκλεισε το υποκατάστημα και αφετέρου ανέδειξε μια σειρά τερατουργημάτων όπου οι σύγχρονοι τοκογλυφικοί μηχανισμοί των τραπεζών εκτελούν. Το κείμενο της Συνέλευσης κατήγγειλε ανοιχτά όχι μόνο τις κρατήσεις σε μισθούς/συντάξεις και την απειλή των κατασχέσεων από τις τράπεζες αλλά και την δημιουργία, από τα επενδυτικά συμφέροντα της Τράπεζας Πειραιώς, νέων εργασιακών κάτεργων που ονομάζονται «εισπρακτικές εταιρείες» και επιτελούν τον ρόλο εκβιαστή. Επίσης, καταγγέλθηκε το ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας που αποσκοπεί στην λεηλασία της αγροτικής περιουσίας και της γης. Το υποκατάστημα παρέμεινε κλειστό για όλη την υπόλοιπη μέρα.

Στις 9.30 η Συνέλευση κατοίκων Βύρωνα-Καισαριανής-Παγκρατίου καλούσε σε απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία της Καισαριανής. Από εκεί περίπου 60 διαδηλωτές ξεκίνησαν το γαϊτανάκι των τοπικών απεργιακών δράσεων που διήρκησαν μέχρι τις 3 το μεσημέρι. Με πορεία πορευθήκαμε σε κεντρικούς δρόμους των γειτονιών μας φωνάζοντας συνθήματα, μοιράζοντας κείμενα και ενημερώνοντας τους γείτονες μας για την αυριανή απεργιακή προσυγκέντρωση στην συμβολή των οδών Φορμίωνος και Υμηττού στις 16.00 ώστε να κατέβουμε συλλογικά στην κεντρική απεργιακή συγκέντρωση στο Σύνταγμα.

Η πορεία μας στο διάβα της έκανε μια σειρά απεργιακών αποκλεισμών σε πολυκαταστήματα και supermarket όπου η πίεση της εργοδοτικής τρομοκρατίας κάνει δυσχερέστερη την συμμετοχή των εργαζομένων στις απεργιακές κινητοποιήσεις. Έτσι, οι διαδηλωτές, που συνεχώς και αυξάνονταν, προέβησαν στους παρακάτω αποκλεισμούς: supermarket Σκλαβενίτη στην Εθνικής Αντιστάσεως στην Καισαριανή, κατάστημα ρούχων Bershka στην Ευτυχίδου στο Παγκράτι, supermarket Σκλαβενίτης στην Φρύνης, πολυκατάστημα ηλεκτρικών συσκευών Κωτσόβολος και πολυκατάστημα καλλυντικών Hondos Center στην πλατεία Δεληολάνη, supermarket Carrefour στην οδό Κύπρου στον Βύρωνα, supermarket Lidl και Βερόπουλος στην οδό Αγίας Σοφίας. Κατά την διάρκεια των αποκλεισμών είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με δεκάδες εργαζόμενους και εργαζόμενες καλώντας τους να ενισχύσουν την κίνησή μας με οποιονδήποτε τρόπο.

Πολλές επιχειρήσεις, κάτω και από την πίεση κάποιων εργαζομένων, έκλεισαν τα καταστήματα για λίγες ώρες ή και εξ ολοκλήρου, ενώ σε άλλα, στα περισσότερα απλώς δινόταν η εντολή για προσωρινή παύση λειτουργίας του καταστήματος. Από την επικοινωνία μας έγινε σαφές ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι-ες στον κλάδο του εμπορίου είναι πάρα πολλά και, προφανώς, δεν μπορούν να επιλυθούν ατομικά ή μέσα από απεργίες-τουφεκιές των εργατοπατέρων. Παρόλα αυτά, διάχυτη ήταν η διάθεση να αγωνιστούν παρά την τρομοκρατία, τις μειώσεις και τις περικοπές που δέχονται καθημερινά. Να σημειώσουμε ότι οι απεργιακοί αποκλεισμοί δεν σκόπευαν να ανοίξουν γέφυρα επικοινωνίας μόνο με τους εργαζόμενους αλλά και με τους «καταναλωτές», τους γείτονές μας που έσπευσαν εν μέσω απεργίας να ψωνίσουν εμπορεύματα ή υπηρεσίες. Όπως ανέφερε και το κείμενο που μοιραζόταν, « η κατανάλωση είναι η άλλη όψη της παραγωγής…και η απεργία πρέπει να αναδυθεί ως καθολική πράξη αποχής από το προϊόν». Προφανώς, και δεν έλειψαν οι μικροεντάσεις με «αγανακτισμένους καταναλωτές» που αυτιστικά προσπαθούσαν να μας πείσουν για το πόσο «βίαιο, αντιδημοκρατικό και παράνομο» ήταν αυτό που κάνουμε. Η υποκρισία τους απαντήθηκε με συνθήματα και επιχειρήματα καθιστώντας τους απλά γραφικούς.

Επίσης, επισκεφθήκαμε το σχολικό συγκρότημα απέναντι από το άλσος Παγκρατίου και αφού μπήκαμε στο προαύλιό του καλούσαμε τους μαθητές και τις μαθήτριες σε κινητοποίηση. Τα συνθήματα έδιναν και έπαιρναν φουντώνοντας τον κοινό ενθουσιασμό μας γι’ αυτήν την αναπάντεχη συνάντηση.

Η διαδήλωσή μας ολοκληρώθηκε στις 15.00 στο Ταπητουργείο όπου δόθηκε το ραντεβού για την 2^η μέρα απεργιακών κινητοποιήσεων.

ΥΓ1. Οι διαδηλωτές μετά από τον μαραθώνιο αυτό, απέδειξαν έμπρακτα τα μηνύματα της κίνησής μας για καθολική αποχή από παραγωγή/κατανάλωση, στηρίζοντας την απεργιακή συλλογική κουζίνα που οργανώθηκε στο στέκι της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Καισαριανής. Επιπλέον, αύριο αποφασίσαμε να κατέβουμε φαγωμένοι στην διαδήλωση! Έτσι, στη 1.30 το μεσημέρι οργανώνεται συλλογική απεργιακή κουζίνα και στο στέκι της Συνέλευσης Β-Κ-Π, στην οδό Κύπρου 43.