Η ΠΟΡΕΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ………
συνέλευση κατοίκων βύρωνα, καισαριανής, παγκρατίου
– ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ-
• Δεκέμβρης 2008. Μια άγνωστη νεαρή ψύχη πέφτει στο πεζοδρόμιο…… Αλέξης Γρηγορόπουλος – μαθητής.
• Λίγες μέρες μετά ξεσηκωμός παντού. Ακόμα μια πορεία πραγματοποιείται σε 3 γειτονιές της Αθήνας (Bύρωνας, Καισαριανή, Παγκράτι). Για όλη την οργή του κόσμου………
• Συναντιέμαι, εκφράζομαι, ανακαλύπτω. Τρεις απλές λέξεις δείχνουν την ανάγκη των ανθρώπων για επικοινωνία και δράση. Τις ανησυχίες και τη θέληση για αγώνα εναντίον………
• Εναντίον ποιού; Εναντίον ποιών;
Ένα τραγικό συμβάν, μια πορεία, τρεις λέξεις και δύο ερωτηματικά θα μπορούσε να είναι το έναυσμα κάθε άνθρωπου για συμμετοχή σε κάτι που ίσως άλλαζε τη ζωή του.
Μια ιστορία συμμετοχής που θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί κάπως έτσι:
«Γενάρης 2009. Είχε γυρίσει απ’ τη δουλειά. Καθόταν στο σαλόνι του σπιτιού. Εφτά η ώρα, βραδάκι. Σηκώθηκε απ’ τον καναπέ, τεντώθηκε, ψήλωσε. Έκλεισε την τηλεόραση. Λίγο σκεφτικός, λίγο κομπλαρισμένος ξεκίνησε για το κάλεσμα. Είχε βρει χρόνο. Πάντα έβρισκε χρόνο όταν ήθελε. Ήταν αποφασισμένος να μιλήσει για όλα κι ας έλεγε και καμιά «βλακεία»… Εδώ τόσοι και τόσοι μιλάνε λέγοντας μόνο βλακείες. Μπήκε, στο παλιό Ταπητουργείο του Βύρωνα. Κάθισε. Κανείς δεν προέδρευε, κανείς δε συντόνίζε, «θα γίνει χάβρα», σκέφτηκε. Λάθος! Επικρατούσε απόλυτη ηρεμία. Άκουσε με προσοχή τους προηγούμενους να μιλάνε για αυτοοργάνωση, για αδιαμεσολάβητη δράση, για αντιιεραρχικές διαδικασίες. Σκέφτηκε: «Ξύλινες λέξεις; Όχι. Σε καμιά περίπτωση. Οι λέξεις δεν είναι ποτέ ξύλινες. Ξύλινοι είναι οι άνθρωποι που τις ξεστομίζουν κι εδώ μιλάνε πραγματικοί άνθρωποι». Αμέσως μετά πήρε βαθιά ανάσα, εκμεταλλεύτηκε τη σιωπή κι άρχισε να ΜΙΛΑΕΙ. Αυθόρμητα, λιτά, ισότιμα με τους προηγούμενους και τους επόμενους. Όλοι μιλήσανε. Χωρίς κραυγές, ήρεμα, καθένας με τη σειρά του. Κάποιοι πρότειναν. Αποφάσισαν όλοι μαζί. Ομόφωνα, κάνοντας αμοιβαίες υποχωρήσεις. Χωρίς ψηφοφορίες. Έπρεπε ν’ αντισταθούν σ’ όλα αυτά που γίνονται γι’ αυτούς χωρίς αυτούς. Να κάνουν πράγματα για τις γειτονιές τους, να επανοικειοποιηθούν τις ζωές τους. Έπρεπε να επικοινωνήσουν με τον κόσμο της συνοικίας, όχι μέσω των δημοσιογράφων που όλα τα μαγειρεύουν και τα εμφανίζουν όπως αυτοί θέλουν, αλλά με κείμενα, αφίσες, μικροφωνικές, με τη φυσική τους παρουσία.
Μετά από λίγες μέρες έκαναν την πρώτη τους μικροφωνική δράση στη γωνία δύο κεντρικών δρόμων. Αισθάνθηκε περίεργα. Ντρεπόταν και στάθηκε στην άκρη. Θα τον έβλεπε και κανένας γνωστός… «Τι δουλειά έχει αυτός με άτομα που ξεφεύγουν από τα στερεότυπα της καθωσπρέπει κοινωνίας μας», θα έλεγε. Σκέφτηκε: «Γιατί είμαι εδώ; Τι ζητάω; Θέλω να είμαι καθωσπρέπει; Θέλω τα παιδιά μου, οι γονείς μου, οι δικοί μου άνθρωποι να είναι καθωσπρέπει; Όχι, ΑΠΛΑ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ Σ’ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ. Σ’ ένα κόσμο συντροφικότητας και αλληλεγγύης. Χωρίς σύνορα. Σ’ ένα κόσμο που κυριαρχεί η αξιοπρέπεια και η ισοτιμία. Σ’ ένα κόσμο που στέκεται ο ένας διπλά στον άλλο. Κανένας πιο μπροστά, κανένας πιο πίσω. Ο ΕΝΑΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ. Ονειροπολώ; Ναι. Απέχω έτη φωτός απ’ το να το πετύχω; Ίσως. Όμως το θέλω. Κι αφού το θέλει κι άλλος ένας από τους συντρόφους μου (αυτός που στήνει τώρα τη μικροφωνική) είμαστε ήδη πολλοί για να ξεκινήσουμε». Πήρε ένα πακέτο κείμενα, στάθηκε στη μέση του πεζοδρομίου και εξέθεσε τον εαυτό του σε γνωστούς και αγνώστους. Αισθανόταν πια πλήρες μέλος της Συνέλευσης του Ταπητουργείου, της ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΒΥΡΩΝΑ, ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ, ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ».
Μετράμε ήδη 2 χρόνια πορείας. Δυο χρόνια που, όλοι όσοι απαρτίζουμε τη συνέλευση των 3 γειτονιών, ζούμε, κινούμαστε, κατοικούμε και δεν αναπνέουμε μέσα σ’ αυτές. Δυο χρόνια γεμάτα εμπειρίες, αγώνες και αντιστάσεις γιατί… ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.
Σ’ όλο αυτό το διάστημα, καθένας και καθεμιά από εμάς, συνέχισε ή άρχισε να παρεμβαίνει και σε κινήσεις, πρωτοβουλίες και συνελεύσεις που είτε προϋπήρχαν είτε ξεπήδησαν σαν κοινωνική ανάγκη, στη συνοικία του/της. Στο κάτω-κάτω η συνέλευσή μας, δεν έχει σα σκοπό να υποκαταστήσει την αυτόνομη δράση κανενός και καμιάς απ’ όσους συμμετέχουν, ούτε έχει τη φιλοδοξία να καθορίσει την αυτενέργεια κάθε τοπικής αντίστασης που ξεπηδά γύρω μας. Αντίθετα, οι αγώνες που αναπτύχθηκαν από το Άλσος Παγκρατίου και το δάσος του Αϊ Γιάννη στην Καισαριανή μέχρι τις πλατείες του Βύρωνα και τις πλαγιές του Υμηττού, μαζί με τα γεγονότα του Δεκέμβρη, μας δίδαξαν την επιτακτική ανάγκη να κάνουμε το απαραίτητο άλμα συνδέοντας τις τοπικές διεκδικήσεις επανοικειοποίησης των δημόσιων χώρων, την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, τις κοινωνικές αντιστάσεις ενάντια στην κρατική καταστολή και την εργοδοτική τρομοκρατία και τα κοινωνικά κινήματα διεκδίκησης, αλληλεγγύης και ανατροπής.
Μέσα στις συνθήκες κοινωνικής λεηλασίας που έχουν εξαπολύσει, εδώ και καιρό, οι εγκάθετοι κυβερνώντες του αχαλίνωτου, οικονομικά, διεθνούς και ντόπιου Κεφαλαίου, προσπαθούμε να αναδεικνύουμε τις αξίες της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης και της συμμετοχής απέναντι στην απάθεια, τη μοιρολατρία και την υποταγή. Προσπαθούμε να ανακαλύπτουμε μέσα, δομές και μορφές αγώνα που να μας κάνουν πιο δυνατούς απέναντι τους και πιο ανεξάρτητους από τους θεσμούς τους. Επιδιώκουμε να δημιουργούμε τον κόσμο που ονειρευόμαστε με κάθε μας πράξη, με κάθε μας δράση και κινητοποίηση. ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΙ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΞΙΖΕΙ ΟΣΟ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.
Μέσα στο διάστημα της κοινής παρουσίας μας στις 3 γειτονιές έχει προκύψει μια σειρά δράσεων, παρεμβάσεων, υποδομών και ανοικτών κοινωνικών προτάσεων που έχουμε κάνει και σκοπεύουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε με περισσότερη ευστοχία, σαφήνεια και συνέπεια.
Χειμώνας – Άνοιξη – Καλοκαίρι 2009: Στις 2 Φλεβάρη πραγματοποιήσαμε την πρώτη μας δημόσια δράση διοργανώνοντας ολοήμερη εκδήλωση με συζήτηση, συλλογικό φαγοπότι και πολλή ζωντανή μουσική. Σκοπός, να βρούμε τα πατήματά μας και να δείξουμε την αλληλεγγύη μας, ενισχύοντας οικονομικά, τους συλληφθέντες του Δεκέμβρη.
Η διοργάνωση συναυλίας στο Ταπητουργείο του Βύρωνα και θεάτρου δρόμου στο Άλσος Παγκρατίου έδειξαν την άποψή μας για πολιτιστικά δρώμενα, χωρίς εισιτήριο, ανοιχτά σε όλο τον κόσμο.
Άνοιξη – Φθινόπωρο – Χειμώνας 2010: Οργανώσαμε δύο ανοιχτά ολοήμερα εκδηλώσεων στο Παγκράτι και στο Βύρωνα ενώ συμβάλλαμε με όλες τις δυνάμεις μας στο αντιρατσιστικό γλέντι με τους Αιγύπτιους Νούβιους που πραγματοποίησε η Συνέλευση του Άλσους Παγκρατίου στο Άλσος και στο 2ήμερο αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης που διοργάνωσε η Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής στις γειτονιές της. Σκοπός μας να επικοινωνήσουμε και να βρούμε ανθρώπους που ανησυχούν. Συζητήσαμε για τους εργατικούς αγώνες και την αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς και προτείναμε κοινά σημεία δράσης με τους γύρω μας. Προβάλαμε ταινίες από την Αργεντινή δείχνοντας την αντίδραση των εργαζομένων μέσα από την ανεργία που τους επέβαλε το ΔΝΤ. Από τα χαριστικά παζάρια και τα συλλογικά φαγοπότια που πραγματοποιήσαμε προσπαθήσαμε ν’ αναδείξουμε συγκεκριμένες υποδομές αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης που απαντάνε σε βασικές ανάγκες της καθημερινότητάς μας χωρίς τη διαμεσολάβηση του χρήματος. Με τα 2 θεατρικά δρώμενα και τη συναυλία hip-hop μουσικής δηλώσαμε τη στενή σχέση μεταξύ κρατικής καταστολής και αντικοινωνικών μέτρων που πνίγουν πια την καθημερινότητά μας. Επιπλέον, όλα αυτά έλαβαν χώρα σε ανοιχτούς δημόσιους χώρους (Ταπητουργείο Βύρωνα και Άλσος Παγκρατίου) θέλοντας να οικειοποιηθούμε χώρους όπου συνυπάρχουν η συνάντηση, το παιχνίδι και το οξυγόνο.
Απεργιακές κινητοποιήσεις. Σαν ένα πρώτο βήμα αυτοοργάνωσης, μέσα και έξω από τους εργασιακούς χώρους, οργανώσαμε απεργιακές παρεμβάσεις και προετοιμάσαμε από τα κάτω τις γενικές απεργίες που κήρυξαν οι γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Γνωρίζοντας ότι οι αγωνιστικές κορώνες των εργατοπατέρων είναι ένα «πουκάμισο αδειανό», κάναμε παρέμβαση σε εργασιακούς χώρους κυρίως για να μοιραστούμε αγωνίες και προβληματισμούς και να παρακινήσουμε σε συλλογική δράση παρά να υποκαταστήσουμε σωματεία και θεσμούς εργατικής οργάνωσης. Επιπλέον, επιλέξαμε να προσυγκεντρωνόμαστε στις γειτονιές μας και να κατεβαίνουμε συλλογικά στις απεργιακές διαδηλώσεις με δικό μας μπλοκ πλάι σε αντίστοιχες κινήσεις και πρωτοβουλίες κατοίκων. Στις 15 Δεκέμβρη, στις 8:00 το βράδυ πραγματοποιήσαμε πορεία 100 ατόμων στις γειτονιές μας, κάτω από συνεχή βροχή, διαδηλώνοντας ενάντια στην κρατική καταστολή, κάνοντας πράξη το σύνθημά «ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ».
Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές Νοεμβρίου. Περιφέραμε ανδρείκελο δημοτικού υποψήφιου στους δρόμους του Παγκρατίου και της Καισαριανής και με αστείες ατάκες από παλιές ελληνικές ταινίες ξεσηκώσαμε τις γειτονιές μας καλώντας τους πολίτες να μην ψηφίσουν και… «προφητικά»… να μην πληρώσουν. Την επόμενη μέρα πραγματοποιήσαμε, στην πλατεία Αγίου Λαζάρου στο Βύρωνα, το πρώτο σατυρικό, αντιεκλογικό ντιμπέιτ με κείμενα, σκηνοθεσία, ηθοποιούς όλα δικά μας. Γελάσαμε, προβληματίζοντας τους θεατές και περάσαμε, για άλλη μια φορά, το αντιεκλογικό μήνυμα μας.
Αντιλαμβανόμενοι απ’ το Σεπτέμβρη της προθέσεις της κυβέρνησης για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ξεκινήσαμε παρεμβάσεις. Με μπλοκάρισμα των ακυρωτικών μηχανημάτων, πανό και κείμενα καλέσαμε τους επιβάτες να μετακινούνται δωρεάν. Παράλληλα σταθήκαμε αλληλέγγυοι στον αγώνα που ξεκίνησαν οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες. Σύνθημά μας: «ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ Μ.Μ.Μ. ΕΝΩΘΕΙΤΕ – ΤΑ Μ.Μ.Μ. ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ – ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΟΛΕΣ». Η δράση για τα Μ.Μ.Μ. βρίσκεται ακόμη σε πλήρη εξέλιξη.
Ταυτόχρονα έχουμε δημιουργήσει ομάδες εργασίες γύρω από τον πολιτισμό, τη συλλογική κουζίνα, τα παζάρια, τα Μ.Μ.Ε., τα εργασιακά, τη στέγαση κλπ. που επεξεργάζονται θέματα και δράσεις και τα προτείνουν στη συνέλευση. Επίσης πειραματιζόμαστε όχι μόνο για τη δημιουργία μόνιμης συλλογικής κουζίνας αλλά και για τη συλλογική προμήθεια τροφίμων. Αυτό τον καιρό κουβεντιάζουμε για την υγεία, τους φουσκωμένους λογαριασμούς της Δ.Ε.Η., την αυτομείωση, την ανεργία, τις απολύσεις, το ρατσισμό και τον εκφασισμό της κοινωνίας μας προετοιμάζοντας την ΟΛΟΗΜΕΡΗ ΔΡΑΣΗ μας (13/2/11) και την ΠΟΡΕΙΑ που θα την ακολουθήσει (19/2/11). Η μόνιμη στέγαση των συνευρέσεών μας και κάποιων από τις δράσεις μας είναι άλλο ένα σημαντικό θέμα που μας απασχολεί εδώ και καιρό το οποίο όμως πλησιάζει προς τη λύση του.
Η εβδομαδιαία συνέλευσή μας είναι ανοιχτή σε όλους και λειτουργεί: Αυτοοργανωμένα, γιατί δεν περιμένουμε από κανέναν άλλον να καθορίσει την ζωή και το μέλλον μας, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις, τις επιλογές και τα λάθη μας. Αδιαμεσολάβητα, γιατί κάθε λογής θεσμοί που μοιράζουν και διαχειρίζονται εξουσίες μας έχουν αηδιάσει προ πολλού και έχουν στριμώξει τις υπάρξεις μας μέσα σε κόμματα, ψήφους, θεαματικότητες, πωλήσεις και ποσοστά. Αντιιεραρχικά, γιατί δεν παραχωρούμε σε κανέναν τις ισότιμες σχέσεις μας και τη συλλογική μας δράση.
Η συνέλευσή μας χαρακτηρίζεται από τους ανθρώπους της, τις πράξεις τους, τις απόψεις τους, τις αδυναμίες τους, τις διαθέσεις και τις προοπτικές τους, ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ
Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΝΤΕΠΙΤΕΘΟΥΜΕ
Συνέλευση κατοίκων Βύρωνα, Καισαριανής, Παγκρατίου