Κείμενο – Κάλεσμα για την απεργία της Πέμπτης 20 Μαΐου.

Αν ξυπνήσεις μονομιάς, θά ’ρθει ανάποδα ο ντουνιάς…

και το αποδείξαμε στην διαδήλωση της 5ης Μάη. Εμείς,οι 200.000 απεργοί-διαδηλωτές και διαδηλώτριες που κατακλύσαμε τους δρόμους της Αθήνας σχηματίζοντας ένα ποτάμι οργής και αποφασιστικότητας. Συνταξιούχοι και άνεργοι, επισφαλείς εργαζόμενοι και φοιτητές, εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, μαθητές και μετανάστες που εκφράσαμε την αντίθεσή μας στα σχέδια κοινωνικής λεηλασίας που μηχανορραφούν οι 300 μέσα στο κτίριο του κοινοβουλίου. Οι φωνές μας ενώθηκαν κάτω απ’ το σύνθημα «να καεί το μπουρδέλο η Βουλή» και οι γροθιές μας στον αέρα συμβόλιζαν την βουβή αγανάκτηση που γίνεται συλλογικός αγώνας για αξιοπρέπεια. Και ενώ εμείς διαδηλώναμε στους δρόμους, κάποιοι λίγοι (300 μόλις), κλειδαμπαρωμένοι μέσα στη Βουλή και πλήρως απόνομιμοποιημένοι από την κοινωνία, ψήφιζαν πρόθυμα τα τρομοκρατικά σχέδια του Δ.Ν.Τ, της Ε.Κ.Τ και των ντόπιων αφεντικών επικυρώνοντας τον οδοστρωτήρα των αντικοινωνικών μέτρων που περνά πάνω από τα δικαιώματά μας, τις ελευθερίες μας και τις ζωές μας συνολικότερα.

Η μαχητικότητα και η μαζικότητα των διαδηλώσεων στην Αθήνα τρόμαξε όσο ποτέ άλλοτε τους πολιτικούς και οικονομικούς ιθύνοντες της μίζερης καθημερινότητάς μας. Όμως, η αυτοπεποίθηση των αγωνιζομένων έπρεπε να κατευναστεί και να περιοριστεί. Έτσι, με αφορμή το τραγικό γεγονός του θανάτου της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, της Παρασκευής Ζούλια και του Επαμεινώνδα Τσακάλη, εργαζομένων σε υποκατάστημα της Marfin Bank, το κράτος και οι μηχανισμοί αναπαραγωγής του ψεύδους και της σύγχυσης (Μ.Μ.Ε) εξαπολύουν μια χυδαία προπαγάνδα ενάντια στο πλήθος των αγωνιζομένων που κατέβηκαν στους δρόμους διεκδικώντας την ζωή και την αξιοπρέπειά τους. Ταυτόχρονα, οι δυνάμεις καταστολής με εντολές του προϊστάμενού τους, υπ.ΠΡΟΠΟ Μ.Χρυσοχοϊδη, κηρύττουν στρατιωτικό νόμο απαγορεύοντας τις συναθροίσεις και τις διαδηλώσεις σε δημόσιους χώρους ενώ προσαγάγουν μαζικά πολίτες από πλατείες και κυνηγούν διαδηλωτές σ’όλη την Αθήνα. Στόχευαν και στοχεύουν στην τρομοκράτηση και τον στιγματισμό όσων τολμούν να σηκώσουν το κεφάλι ενάντια στις πολιτικές της καταλήστευσης μας και της αυταρχικότητας που διαχρονικά εφαρμόζει το ελληνικό κράτος και τώρα επαναπροωθεί πιο εντατικά υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι με τα «έκτακτα μέτρα» τους οργανώνουν την επίθεση ενάντια στις ζωές μας. Αρπάζοντας τους ήδη πετσοκομμένους μισθούς μας, συμπιέζοντας προς τα κάτω τον κατώτατο μισθό, απελευθερώνοντας τις απολύσεις και καταργώντας αποζημιώσεις και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ονειρεύονται στρατιές ανέργων και υποτιμημένων εργατών που θα κινούν την καπιταλιστική μηχανή χωρίς κόστος, δικαιώματα και απαιτήσεις. Και το ξεζούμισμα μόλις ξεκίνησε! Τα «έκτακτα μέτρα» ήρθαν για να μείνουν και αν δεν σπάσουμε εγκαίρως τον τσαμπουκά των αφεντικών θα περάσουν πάνω από τα πτώματά μας. 

Τώρα στο στόχαστρό τους βάζουν το ασφαλιστικό. Πίσω από την «εξυγίανση» και το «συμμάζεμα» του ασφαλιστικού, κρύβουν το οργανωμένο σχέδιο διάλυσης των ασφαλιστικών ταμείων και ευρύτερα του θεσμού της κοινωνικής ασφάλισης. Κλέβουν συντάξεις, εξαφανίζουν τις ήδη χαμηλές συντάξεις, καταργούν πλήθος επιδομάτων και τα βαρέα ένσημα, εκτοξεύουν τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης μέχρι την ηλικία που θα μπορούμε να στεκόμαστε όρθιοι ενώ καταργούν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ως ένα από τους βασικούς πυλώνες της ασφάλισης σπρώχνοντάς μας στην ιδιωτική ασφάλιση. Εν ολίγοις, βάζουν χέρι σε «ζεστό χρήμα»: στις διαχρονικές εισφορές εκατομμυρίων εργαζομένων για δεκάδες χρόνια στα ασφαλιστικά ταμεία ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να πείσουν τις νέες γενιές ότι μπορούν να ζήσουν και χωρίς ένσημα, επιδόματα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και σύνταξη!

Όχι μόνο μας ληστεύουν και θέλουν να μας ξεζουμίσουν αλλά θέλουν να πείσουν τον καθένα μας ότι είμαστε μόνοι, αναλώσιμοι και αδύναμοι. Ήρθε η ώρα να μετατρέψουμε την οργή μας σε συνείδηση και την ατομική μας αμφισβήτηση σε συλλογική αντίσταση.

ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ

Να τους πατήσουμε εκεί που πονάνε. Να μπλοκάρουμε την εύρυθμη λειτουργία αποκόμισης κέρδους πάνω στις πλάτες μας σταματώντας να τους παρέχουμε τις «υπηρεσίες» μας. Αντί για αναλώσιμοι, να τους αποδείξουμε ότι τους είμαστε απαραίτητοι. Να πάρουμε μια μικρή εκδίκηση για όσα μας έχουν κάνει μέχρι τώρα και να τους προειδοποιήσουμε για όσα σχεδιάζουν να εφαρμόσουν εις βάρος μας. Και τα μικρομάγαζα; Κατεβαίνοντας στην απεργία να πείσουμε και τον κυρ Παντελή να κλείσει το μαγαζάκι του γιατί έρχεται και η δική του ώρα!

ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ

Όχι μόνο δεν θα πάμε για δουλειά αλλά δεν θα αναγκάσουμε και κανέναν να δουλέψει για πάρτη μας απόψε. Ούτε ευκαιρία για ψώνια είναι η απεργία ούτε για βιτρινοθεραπεία. Και το βράδυ δεν θα παραγγείλουμε pizza ή σουβλάκια γιατί ο νεαρός με το παπάκι εργάζεται και σίγουρα δεν το κάνει για την ψυχή της μάνας του. Ούτε η κοπελιά στην καφετέρια γουστάρει να εξυπηρετεί κουρασμένους ή αργόσχολους απεργούς. Την ρώτησε κανείς αν μπορεί ν’ απεργήσει; Ας μαγειρέψουμε σπίτι με παρέα ή ας οργανώσουμε μια απεργιακή κουζίνα με συναδέλφους ή γείτονές σε μια πλατεία. Θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να μπλοκάρουμε την κυκλοφορία των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών γιατί πλέον ξέρουμε πολύ καλά ότι πίσω απ ’αυτά βρίσκονται πολλά εργατικά χέρια και μυαλά που ιδρώνουν!

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ

Σήμερα ν’αναζητήσουμε το χαμένο «εμείς» σ’ αυτήν την κοινωνία. Το συλλογικό των απεργών, των διαδηλωτών, των αγωνιζόμενων. Όχι μόνο ν’ απεργήσουμε αλλά να πείσουμε και τον συνάδελφο μας να το κάνει γιατί ή μαζί σηκωνόμαστε ή μαζί βουλιάζουμε. Ας αυτοοργανωθούμε σε κάθε κοινωνικό χώρο: στην γειτονιά, το πανεπιστήμιο, στους χώρους εργασίας. Απέναντι στον φόβο της απόλυσης, να προτάξουμε το συλλογικό δικαίωμα στην απεργία. Απέναντι στο χαμένο μεροκάματο, να προτιμήσουμε το απεργιακό ταμείο στη γειτονιά ή τον χώρο εργασίας. Αν δεν μιλήσουμε τώρα, θα χάσουμε πολλά περισσότερα μετά. Παρόλο που δεν γουστάρουμε καθόλου τους χαρτογιακάδες-επαγγελματίες συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, θα κατέβουμε στο δρόμο στήνοντας το δικό μας οδόφραγμα στον οδοστρωτήρα που θέλουν να περάσουν πάνω από τις ζωές μας. Θα ενώσουμε την φωνή μας με τις κραυγές μιας διαδήλωσης και θα αποτινάξουμε τον ατομικό μας φόβο μέσα στους συλλογικούς δρόμους της διεκδίκησης και του αγώνα.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ-ΜΑΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ

Απεργιακή Συγκέντρωση-Διαδήλωση: ΠΕΜΠΤΗ 20/5, 11.00 π.μ, ΜΟΥΣΕΙΟ (ΠΑΤΗΣΙΩΝ)

Προσυγκέντρωση στις ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ: 10.30 π.μ, ΦΟΡΜΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΥΜΗΤΤΟΥ

Συνέλευση κατοίκων Βύρωνα, Καισαριανής, Παγκρατίου

tapitourgeio@gmail.com