3 ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ !

Της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης, του αγώνα

Η Συνέλευση αυτές τις μέρες βρέθηκε εκεί που γράφεται η ιστορία…στους δρόμους!
Το Σάββατο το πρωί, 2η μέρα της 48ωρης γενικής απεργίας, βρεθήκαμε στην συμβολή των οδών Φορμίωνος και Υμηττού. Γύρω στα 70 άτομα πραγματοποιήσαμε πορεία μέσα από τους δρόμους των γειτονιών μας (Εθν.Αντιστάσεως, Φορμίωνος, Νικηφορίδη, Χρεμωνίδου, Σπ.Μερκούρη, Βας.Σοφίας) καλώντας τον κόσμο να βγει στους δρόμους και να διαδηλώσει. Μοιράζονταν κειμενάκια που καλούσαν στις κινητοποιήσεις των επόμενων ημερών.
Την Κυριακή, ξεκινήσαμε πορεία από το ίδιο σημείο με την συμμετοχή πάνω από 120 ατόμων. Στους δρόμους αρκετοί ήταν αυτοί που ενώθηκαν μαζί μας ενώ στην πλατεία Δεληολάνη ενωθήκαμε με διαδηλωτές από το Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα Λαμπηδόνα. Το μπλοκ της Συνέλευσής μας ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα και άλλων λαϊκών συνελεύσεων και συνελεύσεων γειτονιάς για συγκέντρωση στην πλ.Κοραή. Έτσι, από τον Ευαγγελισμό και μετά ενωθήκαμε με χιλιάδες διαδηλωτών που όδευαν προς το κέντρο των Αθηνών. Το μπλοκ της συνέλευσής μας ακολούθησε και άλλα μπλοκ γειτονιάς (Πετράλωνα, Μπραχάμι, Χαϊδάρι, Χολαργού) στην οδό Σταδίου. Από τις 5.30 μέχρι και τις 10.30 και παρά τον χημικό πόλεμο και τις δολοφονικές επιθέσεις της αστυνομίας, το μπλοκ μας προσπάθησε και κατάφερε να μείνει συνεκτικό και συγκροτημένο αποκρούοντας συλλογικά την τρομοκρατία του καθεστώτος. Μαζί μας ενώθηκαν εκατοντάδες συναγωνιστών που φρόντισαν να διατηρήσουν την ακεραιότητα του μπλοκ και του πανό μας συνεισφέροντας στην αποφασιστικότητα των διαδηλωτών που επιχειρούσαν συνεχώς να προσεγγίσουν το Σύνταγμα μέσω της οδού Σταδίου.

 

Όλα όμως συνεχίζονται. Σήμερα στις 18.00 στο Ταπητουργείο συγκεντρωνόμαστε και συναποφασίζουμε τις επόμενες κινήσεις μας. Ούτε βήμα πίσω. Όλα συνεχίζονται.

 

 

 

Στα πλαίσια του καφενείου της Πέμπτης θα γίνει από σύντροφο, παρουσίαση του βιβλίου GUERILLA INSTALLATION -Ταχύτητα, δημόσιος χώρος και η τέχνη της παρενόχλησης.

Συγγραφεας : MissInformation

Απόσπασμα από το βιβλίο:

Ταυτόχρονα, σκοπός της Guerilla Installation δεν είναι η αισθητική βελτίωση των
τόπων στους οποίους παρεμβαίνει μέσω των αισθητικών αλλαγών. Κάτι τέτοιο, στην
περίπτωση των μη – τόπων, δεν θα μπορούσε παρά να σημαίνει μια προσπάθεια που
στοχεύει στην αποδοχή απ’ την πλευρά των ανθρώπων ενός χώρου που αποτελεί την
υλική προβολή μιας κατάστασης στην οποία εναντιώνεται η Guerilla Installation. Σ’
ένα μέρος σχεδιασμένο με κύριο οδηγό την χρηστικότητα, βασικός σκοπός του
οποίου είναι να διευκολύνει την ροή, στον οποίο όλα υπάγονται στην
προβλεψιμότητα, στο μονοσήμαντο της επικοινωνίας, στο στιγμιαίο της εντύπωσης,
ώστε να μην μπλοκαριστεί η ροή… σ’ ένα τέτοιο μέρος η εισαγωγή μιας ρήξης θα
μπορούσε μονάχα να ταυτιστεί με την παρεμπόδιση της λειτουργίας του. Η
παρεμπόδιση αυτή μπορεί να γίνει σε αισθητηριακό επίπεδο, με την εισαγωγή ενός
θορύβου, μιας ρωγμής στην αισθητηριακή λειτουργικότητα του χώρου,
λειτουργικότητα που ολοκληρώνει τον στόχο της μονάχα μέσω της αυτοματοποίησης
της αντίληψης. Ο «θόρυβος» αυτός θα μπορούσε λοιπόν να πάρει την μορφή μιας
διαταραχής ή αναστάτωσης των αισθήσεων, που θα θέσει υπό αμφισβήτηση την
αυτοματοποιημένη σχέση μας με τον χώρο¨ ή πάλι μπορεί να πάρει την μορφή μιας
άμεσης επίθεσης στην υπνωτική ηρεμία που χαρακτηρίζει την αυτοματοποίηση, στην
αποστείρωση των πλαστικών διαδρόμων που μεταφέρουν αποκοιμισμένους
ανθρώπους. Η ρήξη μπορεί όμως να πραγματοποιηθεί και σε υλικό επίπεδο, σαν ένα
παιχνιδιάρικο οδόφραγμα, το οποίο με την ύπαρξή του μπλοκάρει κυριολεκτικά την
κυκλοφορία, ένα εμπόδιο στην λειτουργικότητα των διαδρόμων ταχείας
κυκλοφορίας, ένας Μεξικάνος που παίρνει την σιέστα του στην μέση ενός
αυτοκινητόδρομου. Και στις δύο περιπτώσεις, είναι σαφές ότι πρόκειται για μια
επιθετική παρέμβαση, που φέρεται εναντίον της κανονικότητας και της αδιάκοπης
λειτουργίας της ροής, και κατά συνέπεια ενάντια στους ανθρώπους που είναι φορείς
αυτής της ροής.