Κείμενο – Κάλεσμα για την απεργία της Πέμπτης 20 Μαΐου.

Αν ξυπνήσεις μονομιάς, θά ’ρθει ανάποδα ο ντουνιάς…

και το αποδείξαμε στην διαδήλωση της 5ης Μάη. Εμείς,οι 200.000 απεργοί-διαδηλωτές και διαδηλώτριες που κατακλύσαμε τους δρόμους της Αθήνας σχηματίζοντας ένα ποτάμι οργής και αποφασιστικότητας. Συνταξιούχοι και άνεργοι, επισφαλείς εργαζόμενοι και φοιτητές, εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, μαθητές και μετανάστες που εκφράσαμε την αντίθεσή μας στα σχέδια κοινωνικής λεηλασίας που μηχανορραφούν οι 300 μέσα στο κτίριο του κοινοβουλίου. Οι φωνές μας ενώθηκαν κάτω απ’ το σύνθημα «να καεί το μπουρδέλο η Βουλή» και οι γροθιές μας στον αέρα συμβόλιζαν την βουβή αγανάκτηση που γίνεται συλλογικός αγώνας για αξιοπρέπεια. Και ενώ εμείς διαδηλώναμε στους δρόμους, κάποιοι λίγοι (300 μόλις), κλειδαμπαρωμένοι μέσα στη Βουλή και πλήρως απόνομιμοποιημένοι από την κοινωνία, ψήφιζαν πρόθυμα τα τρομοκρατικά σχέδια του Δ.Ν.Τ, της Ε.Κ.Τ και των ντόπιων αφεντικών επικυρώνοντας τον οδοστρωτήρα των αντικοινωνικών μέτρων που περνά πάνω από τα δικαιώματά μας, τις ελευθερίες μας και τις ζωές μας συνολικότερα.

Η μαχητικότητα και η μαζικότητα των διαδηλώσεων στην Αθήνα τρόμαξε όσο ποτέ άλλοτε τους πολιτικούς και οικονομικούς ιθύνοντες της μίζερης καθημερινότητάς μας. Όμως, η αυτοπεποίθηση των αγωνιζομένων έπρεπε να κατευναστεί και να περιοριστεί. Έτσι, με αφορμή το τραγικό γεγονός του θανάτου της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, της Παρασκευής Ζούλια και του Επαμεινώνδα Τσακάλη, εργαζομένων σε υποκατάστημα της Marfin Bank, το κράτος και οι μηχανισμοί αναπαραγωγής του ψεύδους και της σύγχυσης (Μ.Μ.Ε) εξαπολύουν μια χυδαία προπαγάνδα ενάντια στο πλήθος των αγωνιζομένων που κατέβηκαν στους δρόμους διεκδικώντας την ζωή και την αξιοπρέπειά τους. Ταυτόχρονα, οι δυνάμεις καταστολής με εντολές του προϊστάμενού τους, υπ.ΠΡΟΠΟ Μ.Χρυσοχοϊδη, κηρύττουν στρατιωτικό νόμο απαγορεύοντας τις συναθροίσεις και τις διαδηλώσεις σε δημόσιους χώρους ενώ προσαγάγουν μαζικά πολίτες από πλατείες και κυνηγούν διαδηλωτές σ’όλη την Αθήνα. Στόχευαν και στοχεύουν στην τρομοκράτηση και τον στιγματισμό όσων τολμούν να σηκώσουν το κεφάλι ενάντια στις πολιτικές της καταλήστευσης μας και της αυταρχικότητας που διαχρονικά εφαρμόζει το ελληνικό κράτος και τώρα επαναπροωθεί πιο εντατικά υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι με τα «έκτακτα μέτρα» τους οργανώνουν την επίθεση ενάντια στις ζωές μας. Αρπάζοντας τους ήδη πετσοκομμένους μισθούς μας, συμπιέζοντας προς τα κάτω τον κατώτατο μισθό, απελευθερώνοντας τις απολύσεις και καταργώντας αποζημιώσεις και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ονειρεύονται στρατιές ανέργων και υποτιμημένων εργατών που θα κινούν την καπιταλιστική μηχανή χωρίς κόστος, δικαιώματα και απαιτήσεις. Και το ξεζούμισμα μόλις ξεκίνησε! Τα «έκτακτα μέτρα» ήρθαν για να μείνουν και αν δεν σπάσουμε εγκαίρως τον τσαμπουκά των αφεντικών θα περάσουν πάνω από τα πτώματά μας. 

Τώρα στο στόχαστρό τους βάζουν το ασφαλιστικό. Πίσω από την «εξυγίανση» και το «συμμάζεμα» του ασφαλιστικού, κρύβουν το οργανωμένο σχέδιο διάλυσης των ασφαλιστικών ταμείων και ευρύτερα του θεσμού της κοινωνικής ασφάλισης. Κλέβουν συντάξεις, εξαφανίζουν τις ήδη χαμηλές συντάξεις, καταργούν πλήθος επιδομάτων και τα βαρέα ένσημα, εκτοξεύουν τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης μέχρι την ηλικία που θα μπορούμε να στεκόμαστε όρθιοι ενώ καταργούν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ως ένα από τους βασικούς πυλώνες της ασφάλισης σπρώχνοντάς μας στην ιδιωτική ασφάλιση. Εν ολίγοις, βάζουν χέρι σε «ζεστό χρήμα»: στις διαχρονικές εισφορές εκατομμυρίων εργαζομένων για δεκάδες χρόνια στα ασφαλιστικά ταμεία ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να πείσουν τις νέες γενιές ότι μπορούν να ζήσουν και χωρίς ένσημα, επιδόματα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και σύνταξη!

Όχι μόνο μας ληστεύουν και θέλουν να μας ξεζουμίσουν αλλά θέλουν να πείσουν τον καθένα μας ότι είμαστε μόνοι, αναλώσιμοι και αδύναμοι. Ήρθε η ώρα να μετατρέψουμε την οργή μας σε συνείδηση και την ατομική μας αμφισβήτηση σε συλλογική αντίσταση.

Continue reading Κείμενο – Κάλεσμα για την απεργία της Πέμπτης 20 Μαΐου.

Κείμενο – Κάλεσμα για την απεργία της Τετάρτης 5 Μαΐου.

Αν ξυπνήσεις μονομιάς, θά ’ρθει ανάποδα ο ντουνιάς…

Αν το φάντασμα της οικονομικής κρίσης πλανιόταν τόσο καιρό πάνω από τα κεφάλια μας, τώρα η σκιά του έρχεται να μας πλακώσει. Εδώ και μήνες κρύβονταν πίσω από αριθμούς και δείκτες: spreads, ομολογιακά δάνεια… Τώρα τα σχέδιά τους είναι ξεκάθαρα. Με πρόσχημα την κρίση της κερδοφορίας τους, οργανώνουν νέα επίθεση στις ζωές μας. Διεθνείς (Ε.Ε και ΔΝΤ) και εγχώριοι (κυβέρνηση, τραπεζίτες, εφοπλιστές και άλλα παράσιτα) τρομοκράτες συνεργάζονται για την καταλήστευσή μας. Αρπάζουν τους ήδη πετσοκομμένους μισθούς μας, συμπιέζουν προς τα κάτω τον κατώτατο μισθό. Απελευθερώνουν απολύσεις και καταργούν αποζημιώσεις. Κλέβουν συντάξεις, ανεβάζουν συνταξιοδοτικά όρια. Καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και προωθούν ελαστικές επισφαλείς και κακοπληρωμένες βρωμοδουλειές. Ονειρεύονται στρατιές ανέργων και υποτιμημένων εργατών που θα κινούν την καπιταλιστική μηχανή χωρίς κόστος, δικαιώματα και απαιτήσεις. Και το ξεζούμισμα μόλις ξεκίνησε! Τα «έκτακτα μέτρα» ήρθαν για να μείνουν και αν δεν σπάσουμε εγκαίρως τον τσαμπουκά των αφεντικών θα περάσουν πάνω από τα πτώματά μας. Αν ισχύει μια για τον λαό, ισχύει χίλιες για τους καπιταληστές: «τρώγοντας έρχεται η όρεξη!». Λεηλατούν τον δημόσιο υπάλληλο,  πετάνε στον δρόμο τον ιδιωτικό. Αν περάσουν πάνω από τους ξένους εργάτες, θα περάσουν και πάνω από τους ντόπιους. Το «διαίρει και βασίλευε» στις τάξεις των εκμεταλλευόμενων πάντα ήταν το όπλο των κυρίαρχων.

Μαζί με τις τρομοκρατικές τους βολές ενάντια στην κοινωνική πλειοψηφία, διαχέουν το ψέμα και τον φόβο. Από τη μια, μιλάνε για «δημόσιο χρέος» και «δημοσιονομικό νοικοκύρεμα» λες και ξεχνάμε τα 29 δις που χάρισαν πέρυσι στους τραπεζίτες ή το διαχρονικό τζογάρισμα των ασφαλιστικών ΜΑΣ εισφορών στο Χρηματιστήριό ΤΟΥΣ. Επειδή όμως η απόσπαση της πολυπόθητης κοινωνικής συναίνεσης προσκρούει σε εμπόδια, δεν φτάνει το καρότο. Ρίχνουν στο παιχνίδι και το μαστίγιο. Χιλιάδες ένστολοι κατακλύζουν τις γειτονιές μας, χτυπούν διαδηλώσεις και απεργιακές κινητοποιήσεις, ενώ στιγματίζουν και προφυλακίζουν αγωνιζόμενους. Ο φόβος πρέπει να κυριαρχήσει στην κοινωνία και η αντίσταση να φαντάζει αδύνατη. Θέλουν να με πείσουν ότι είμαι μόνος και αδύναμος.

Ήρθε η ώρα να μετατρέψω την οργή σε συνείδηση και την ατομική μου αμφισβήτηση σε συλλογική αντίσταση.

Continue reading Κείμενο – Κάλεσμα για την απεργία της Τετάρτης 5 Μαΐου.